حوادث مهم تاریخ ایران را از دوران حکومت امویان تا پایان قاجاریه بررسی و تحلیل می‌کند. این کتاب در پاسخ به کسانی نوشته شده است که ورود اسلام به ایران را باعث پسرفت و واماندگی ایرانیان می‌دانند و با بی‌انصافی، چشم بر دستاوردهای عظیم فرهنگی، اجتماعی و انسانی آن بسته‌اند. نویسنده در این پژوهش تحلیلی، عوامل مؤثر در بروز وقایع مهم سیاسی و اجتماعی ایران را معرفی نموده و از دستاوردهای پرافتخار و دوران پرشکوهِ حاکمان اهل سنت سخن می‌گوید. او در شرح وقایع هر دوره، پادشاهان و حاکمان سلسله‌های مختلف را معرفی و وضعیت مردم را در دوران آنان تشریح می‌کند و به توصیف دستاوردهای علمی، ادبی، سیاسی و اقتصادیِ آن دوران می‌پردازد. وی دانشمندان، علمای دینی و بزرگان هر دوره را نام برده و رویکرد ایشان را در قبال اسلام و ایران شرح می‌دهد. رابطه ایران با غرب، نقش دولت‌های خارجی در تفرقه‌افکنی و ایجاد اختلافات و جنگ‌های مذهبی و ویژگی‌های هر یک از سلسله‌های سیاسی ایران، از جمله مباحثی است که در بررسی هر سلسله بدانها پرداخته می‌شود.